“Gördüğünü kalbi yalanlamadı”
Yani?
Kalbi biliyor muydu zaten? Nereden biliyordu, nasıl biliyordu, ne zamandan beri biliyordu?
…
*
Yahut…
“Gördüğünü kalbi yalanlamadı”
KALBİ!..
Cenab-ı Hakk’ın muhâtabı kalb. İnsânî öznenin “zâtı”!
Çünki “kalbi” O’nu tanıyordu, biliyordu…
Hangi kalp? O kalbe vüsûlün çâresi… gibi sualleri tehir edelim şimdi.
O “KALB”in tanıdığı, çok âşinâsı olduğu bir “Kudret-i İlâhî, bir Hayat Kaynağı, Ekmel ve Ekber…”di O!
*
…veyâ
“Gördüğünü kalbi yalanlamadı”
Çünki, “GÖRÜŞ”ündeki imkan da O idi, aksi halde “gözler O’nu ihata edemez”di…
Çünki bir de:
“Len terani Yâ Mûsâ!” var (Beni göremezsin Yâ Mûsâ)… (Âraf-143).
Buradaki (Necm-11) “Gördüğünü kalbi yalanlamadı” ile birlikte, aynı Kitap’ta…
Hani asırlar ötesinden:
“Sen’in ile bakayın, Sen’i göreyin Mevlâ”
diyecekti ya Yûnusumuz!
*
Bilmeyenler neden bilmiyorlardı? Biliyor idi iseler neden unutmuşlardı? Unutturan o “şeyler” nelerdi?… Körlüğümüzün sebebi neydi?
Hz. Rasûlullah biliyordu! O “biliş imkanı”, “El Adl” ism-i şerifi mûcibince hepimize verilmiş olmalıydı!
…
Demek ki, O’nu “görmek” için Hz. Rasulullah (s.a.v.) gibi “bakmak” gerek…
***
Şehâdet durağını hepimizin sür’atle anlamamız, varsa bir ölüm korkumuz, onu yenmemiz gerekiyor.
Bizi ölümle tehdid edenler, yeryüzü hayatını tek gerçeklik sanıp, kendileri dışındakilerin hayatını cehenneme çevirenler ise, yaptıkları zulüm ve ölüm oyunuyla, kendi hakikatine suikast, ebedî mahrumiyet ve hicranda kalmak dışında hiç bir sonuç elde edemeyecekler… Tevhid gerçeği noktasında, bir mazhardaki Hakk’a suikast, o kötü emel sahibindeki Tevhid algısını imha eder. O sebeple “Bir insanı öldüren insanlığı öldürmüş gibi olur”.
Kalbi kör olur suikasd niyetine esir düşenin.
İlelebed şehadet mahrumu olur.
Hattâ sadece kendisine değil, “adına hareket ettiği kitleler”e de aynı zararı vermesi söz konusu olabilir. Allahuâlem…
Herkes hayat hakkını O’na borçlu.
Asıl kaybeden kimdir?
Bu noktada “mazlum tanımaz bir medeniyet algısı”nın intiharından bile söz açılabilir…
*
Cenâb-ı Hakk’ı hoşnud edecek, şehâdete açılacak, bir “şâhit” olarak geçirilecek uzun ve sağlıklı ömürlere komşu demler niyâzıyla azizler…
