Ezelde belî deyip geldikse köhne cihâne Yârin hatırı âlîdir ömür seyri bahâne   Dîdârdan geliriz de dîdâr umarız âkıbet Âşığı teskîn mi eder ha cehennem ha cennet   Cânân bezminden eğer bulursak câna âşinâ Geçeriz nâz u niyazdan cân terk ederiz cânâ   Cân alıp cân verirler ellerine …

Çocukluk yıllarıma ait bir hâtıradır. Babamdan dört yaş büyük olan rahmetli amcam, bir gün rahmetli babamla annemin de bulunduğu bir ortamda, yıllar öncesinde İzmir’de şâhit olduğu bir idâm merâsimini ayrıntılarıyla anlatmıştı bize. Ondan bunu sadece bir kez dinledim. Ölümünden kısa bir süre önce kendisinden bu hâdiseyi tekrar anlatmasını istediğimde ise; “Haldun, hâtırlatma o dehşetli manzarayı …

  “Çocuklarınızı, içerisinde yaşadığınız zamana göre değil, onların yaşayacakları zamana göre yetiştirin”    Hz.Ali(k.v)   “Mehdi, bizim tembelliğimizin adıdır.” demişti Aliya İzzetbegoviç. Angaje olduğumuz ezberlerin de mehdi beklemekten bir farkı yok gerçekte. Ona gönül verenler, günün birinde bir kurtarıcının zuhûr edip kendilerini, içine düştükleri sefâletten kurtaracağına inanırlar. Çilesiz, sıkıntısız, tefekkürsüz bir kurtuluştadır bütün ümitleri. Ezberlere olan …

              Yûsuf’un kuyusu oldu bu âlem Cânândan uzakta kaldım turnalar Görüşmek ahrete mâtuftur ammâ Bir kuru selâm da yok mu turnalar   Ummuşuz cânândan boş yere vefâ Lütfetti kuluna bin türlü cefâ Bulunmaz garîbin derdine şifâ Gayri himmet sizden olsun turnalar   Biz nerdeyiz şimdi cânân nerede Gün geçer …

  Korkularımız, tekâmülümüzün önünde dâima engel! “Ay, geceden kaçmadığı için ışık elde etmiştir.” diyor “Rubailer”inden birinde Hz. Mevlânâ. Üzerine gidilmeyen her karanlık, aydınlıktan payını alamıyor. Oysa yolunu aydınlıkta arayan karanlığın dahi bir imtihânı var. Meşrebine muvâfık hareket eden gecenin, yanan mumlarını da söndürmesin insanoğlu! Karanlığı dahi anlamak gerek. Zira değişimlerdeki terakki imkanının yegâne şartı anlamaktan, …

              Merhum Feyyaz Yaman’ın aziz ruhuna…   Bir nice eyyâmdan sonra nihâyet Görünür cennettir kûşe-i uzlet … Görürdüm cânânım bir özge sûret Olaydı hüsnünden özge var şâyet Aşktan ıradıkça güçlenir gaflet Âşık oldun ise her hâle şükret Hikmet çerisine vurulur nevbet Aşk ile yürüyen gâlibdir elbet Yârin cilvesidir yüklendiğin …

Rabbimiz! Sensiz bir âlem imkânsız. Âlemi anlamak da ancak seninle mümkün… Âlem de sensin, ilim de, âlim de, alîm de… Sensiz anlam yok… Biz, babalarımız, dedelerimiz, kaç kuşaktır… bir Celal Devri çocukları olduk. Sana gurbetteyiz, ilme gurbetteyiz, kendimize gurbetteyiz… Sahteliği gerçeğe tercih edeli, kaç kuşaktan beri, her türlü yoksunluk, yoksulluk ve çile başımızdan eksilmiyor. Halbuki, …

              Senden olsun olur ise şu virâneye nazâr Sen virân eyledin şükür himmet senden hünkârım Açılmış güllerine tâlib oldu nâlân hezâr Âvâzesi senden şükür himmet senden hünkârım İksîr-i esrârınla geçmez bu serimden humâr İçirdin elinden şükür himmet senden hünkârım Tek senden cüdâ etmesin budur talihle bazâr Taleb-i cânımsın şükür …

              Pürtelâş bir yarım gamzeye fedâ ettiğin gönül Câhil olsun gâfil olsun olmasın nâdân ilâhî   Kûy-ı mihnette bülbül gerçi muntazır olsa da gül Nâil olsun zâil olsun olmasın handân ilâhî   Mest ü mahmûr câm-ı aşkla ayılmak ki görünür zül Hâil olsun mâil olsun olmasın şâdân ilâhî   …

  Ne de güzel ışıltıyla bakıyordu gözlerine annesinin. Gözlerinden akan yaşın sebebi annesiydi oysa. Gözlerine o ışıltıyı veren de annesinin sebep olduğu gözyaşları… Uzaktan dalgın bir şekilde ufkumun erişemeyeceği bir boşluğun içindeyken oltaya takılmış bir balığın şaşkınlığıyla çekilivermişti gözlerim o boşluktan, onları fark edişimle. İki yaşlarında, saçları güneş sarısı, gözleri küçük bir misket tanesini andıran …