Göğüsünde sıkışan nefesi bırak
Yoksa yıkılacak direği göğün
Böyle sürsün gönlümdeki saltanat
Kimi ağladığın kimi güldüğün
Yavaşça akıp tükeniyor dünya
Herkes gitti ben kaldım
Can çekişen mısralara yetişemiyorum
Hangisine koşsam ellerimde soluyor
Son bir umut ölüyoruz beraber
Aydan aydın günden güzel
Harâb eder beğenmez harâbesini
Yüz çevirdikçe şehir denizsizleşiyor
Yutkunmak zor nefes almak
Gönlüm dumanlar içinde bir puthane
Yıktım
Yıktım
Yıktım
Yıkıldım
Bazı kavuşmalar bazı özlemelere yetmiyor
Kavuşmak sırdır bir ateşte kül olmaktan
Ne hoş tufan bıraktın
Denizi ateş
Rüzgârı ateş
Yağmuru ateş
Aydan aydın günden güzel
En seçkin heveslerimiz çürümüş kozamızda
Gördük bildik devrettik
Sıra ölmekte eve dönmek yok
Arkamdan kapatmadın hangi kapıyı çalayım
İklimimsin başka yerde olamam
Mevsimimsin sana karşı koyamam
Bir eşik ezberlettin ki cân bahâsı
Göğüsünde sıkışan nefesi bırak
Yoksa yıkılacak direği göğün
Böyle sürsün gönlümdeki saltanat
Kimi ağladığın kimi güldüğün
