Vahiy, varlığın sırrına tercüman oluyor.
“Okuma” (ikra) emrine bir de buradan bakmak lazım.
Eski putperest veya çok tanrılı inanış çocukluğuyla, hâlâ kanatlı melekler tasavvuru ürünü bir “Kral Tanrı”dan mesaj alındığını düşünüyor ümmetin büyük kısmı, maalesef…
Oysa her Müslüman o “mesaj”ı almak zorundadır!
Oku emri şahsa özel değil!
Bu “anlam”ın bize mal olması ise, haricî bir enjeksiyonla, zerk edişle değil; ama bir iç uyanışın eseri inşâ ile olacaktır. Biz o anlamı bulacağız. Tabiatta, sözel cümleler halinde uçuşmuyor ayetler. O formülasyon bizim işimiz! Bulmak da bir iç yaratmadan başka bir şey değil!
IŞİD mensupları kafa kesmelerini “kafirlere dönük bir darü’l-harp hukuku”nun uygulaması diye açıklıyorlarmış! Anlama olmadan, “YENİDEN OKUMADAN” dogmatik bir kalıba “DİN” derseniz işte sonuç da bu olur!
Oysa darü’l-harp vahşet diyarıdır. Bugün darü’l-islam halkını serbest bıraksanız nereye gider? Afganistan veya Arabistan mı daha caziptir, ABD veya Avrupa mı?
Anlamanın karakterine dair bir saniye düşünmemiş kimselerin “din böyle diyor” dedikleri her şey, onlardaki ilkellik ve vahşilik bağlamındaki cehaletten ibarettir. Ve: “Cehaletten dehşetli fakirlik yoktur!”…Allah bizlere iz’ân ve uyanış nasib eyleye…
